احادیث امام جواد سلام الله علیه بخش ۱
عافیت، بهترین عطا
امام جواد علیه السلام:
الحَوائجُ تُطلَبُ بِالرَّجاءِ، وهِیَ تَنزِلُ بِالقَضاءِ، والعافِیهُ أحسَنُ عَطاءٍ؛
حاجتها به امید طلبیده و [مطابق] با قضاى الهى برآورده میشود، و عافیت بهترین عطا[ى الهى] است.
أعلام الدین: ص ۳۰۹/ چشم تماشا، ص۲۱۰
**** اَللّهُمَّ عَجِّل لِوَلیِّکَ الفَرَج ****
دشمنی هوای نفس
امام جواد علیه السلام:
مَن أطاعَ هَواهُ أعطى عَدُوَّهُ مُناهُ؛
هر کس از هوسش پیروى کند، آرزوى دشمنش را برآورد.
أعلام الدین: ص ۳۰۹/ چشم تماشا، ص۲۰۸
**** اَللّهُمَّ عَجِّل لِوَلیِّکَ الفَرَج ****
احادیث امام جواد سلام الله علیه بخش ۱
پیامد امید به دیگران
امام جواد علیه السلام:
مَنِ انقَطَعَ إلى غَیرِ اللَّهِ وَکَلَهُ اللَّهُ إلَیهِ
آن که به غیر خدا روى آورد، خداوند به همو واگذارش کند.
**** اَللّهُمَّ عَجِّل لِوَلیِّکَ الفَرَج ****
« دوری از دوست بد »
امام جواد سلام الله علیه :
إیّاکَ ومُصاحَبَهَ الشِّرّیرِ، فَإِنَّهُ کَالسَّیفِ المَسلولِ یَحسُنُ مَنظَرُهُ ویَقبُحُ أثَرُهُ
از همنشینى با شرور بپرهیز؛ چرا که مانند شمشیر آخته، خوشْ منظر و زشتْ اثر است.
منبع: الدرّه الباهره، ص ۴۰ ؛ حکمت نامه جوان ص ۲۱۷
**** اَللّهُمَّ عَجِّل لِوَلیِّکَ الفَرَج ****
« تلاش برای گسترش فرامین خدا »
امام جواد سلام الله علیه :
ما مِنّا إلاّ وهُوَ قائِمٌ بِأَمرِ اللّهِ عَزَّوجَلَّ، وهادٍ إلى دینِ اللّهِ
از ما نیست مگر کسى که به امر خداوند عز و جل کمر بسته و به سوى دین خدا هدایت مى کند.
منبع: کمال الدین : ۳۷۸ / ۲؛ اهل بیت در قرآن و حدیث ج ۱ ص ۲۴۷
**** اَللّهُمَّ عَجِّل لِوَلیِّکَ الفَرَج ****
« در محضر خداییم »
امام جواد علیه السلام :
إعلَم أنَّکَ لَن تَخلُوَ مِن عَینِ اللّهِ فَانظُر کَیفَ تَکونُ
بدان که از دیده خدا پنهان نیستى، پس بنگر که چگونه اى.
منابع: تحف العقول، ص۴۵۵؛ میزان الحکمه: ج۱۳، ص۱۹۰
**** اَللّهُمَّ عَجِّل لِوَلیِّکَ الفَرَج ****
« تأخیر توبه هرگز! »
امام جواد علیه السلام:
تأخِیرُ التَّوبهِ اغْتِرارٌ، وطُولُ التّسْویفِ حَیْرَهٌ
به تأخیر انداختن توبه، فریفتگى است، و امروز و فردا کردنِ بسیار، سرگشتگى.
منابع: تحف العقول، ص۴۵۶؛ میزان الحکمه: ج۲، ص۱۳۶
**** اَللّهُمَّ عَجِّل لِوَلیِّکَ الفَرَج ****
« پرهیز از تحسین بدیها »
امام جواد علیه السلام:
مَنِ استَحسَنَ قَبیحاً کانَ شَریکاً فیهِ؛
هرکس کار زشتى را نیک شمارد، در آن کار شریک باشد.
منابع: کشف الغمّه: ۳/۱۳۹؛ میزان الحکمه: ج۷، ص۳۴۰
منبع: شبکه حدیث